Je weet pas wat je mist als het er niet (meer) is

Het nieuwe kabinet heeft op het vlak van land bouw en natuur een aantal accenten verschoven. De een juicht dat toe, de ander schreeuwt over afbraakbeleid, en per saldo is de afstand (lees: kloof) tussen deze groepen ongeveer net zo groot als voorheen.

Ook binnen onze gemeente is het regelmatig zoeken naar een goede balans tussen  landbouw en natuur, met de voorgenomen ontwikkelingen in Bodegraven Noord als actueel voorbeeld.

De pijn zit vooral in het plan om tientallen hectares grond af te plaggen (af te graven). Daarmee wordt deze oppervlakte onbruikbaar voor (zeer) extensief agrarisch gebruik, en bovendien is het maar zeer de vraag of de beoogde natuurdoelen daarmee gehaald worden: een 15 jaar geleden afgeplagd proefveld ligt er nog steeds verloren bij. Het schrikbeeld van zowel boeren als natuurliefhebbers.

Het zal geen verrassing zijn  dat de kloof tussen de betrokken agrariërs in het gebied en de betreffende terreinbeheerder (in dit geval Natuurmonumenten) groter is dan ooit. En dat terwijl er genoeg andere oplossingen zijn om tot een gedragen balans te komen, zonder onomkeerbare ingrepen.

Het ironische is daarnaast dat de natuur van 100 jaar geleden (die nu dus met stoom en kokend water terug moet komen) toen het resultaat was van decennialang extensief agrarisch gebruik. Voor en door boeren dus, zonder enige dwang van overheden en instanties.

Nu zijn de tijden wel veranderd, maar met goed overleg en wat ondersteuning kan er veel.  Hard nodig, want anders ligt straks zonder boeren het hele gebied er verloren bij. En je weet pas wat je mist, als het er niet (meer) is.

Ard van Veen
Commissielid CDA  Bodegraven - Reeuwijk